Znalazłem się wśród autorów „Tweetów Tygodnia” „Warszawskiej Gazety”. Za taki uznano wpis o treści: „Jeżeli sowieci w 1945 wyzwolili Warszawę to Polacy w 1610 wyzwolili Moskwę”.
W najnowszym numerze (20) czasopisma „Magna Polonia” można przeczytać mój artykuł pod tytułem: „Niemcy i Rosja, czyli stara miłość nie rdzewieje” (str. 20-21).
W „Naszym Dzienniku” można przeczytać moją wypowiedź na temat nowej fali migracyjnej. Wypowiedź znajduje się w artykule pod tytułem: „Walki na granicy”.
W „Naszym Dzienniku” można przeczytać moją wypowiedź na temat nadzwyczajnego szczytu Rady Europejskiej w sprawie unijnego budżetu. Wypowiedź znajduje się w artykule pod tytułem: „Bez porozumienia”.
W „Naszym Dzienniku” można przeczytać moją wypowiedź na temat działań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wobec Polski. Znajduje się w artykule pod tytułem: „Naciski niezgodne z traktatami”.
W „Naszym Dzienniku” można przeczytać wywiad ze mną poświęcony m.in. sporowi z UE o kwestie praworządności.
W „Naszym Dzienniku” można przeczytać moją wypowiedź o sytuacji związanej z brexitem, w artykule pod tytułem: „Kto pożałuje brexitu”.
Na łamach portalu Medium.com mój anglojęzyczny artykuł na temat zrabowanych przez Związek Sowiecki i III Rzeszę Niemiecką z Polski dzieł sztuki.
Na łamach portalu Medium.com mój anglojęzyczny artykuł na temat sowiecko-niemieckiej współpracy podczas II wojny światowej.
Wypowiedź dla „Naszego Dziennika”:
„Wielka Brytania powinna opuścić Unię Europejską 31 października 2019 r. Wcześniej premier Johnson deklarował, że termin ten jest ostateczny i że wyprowadzi swój kraj z UE z umową lub bez niej. Przyjęta przez parlament ustawa mocno komplikuje mu to zadanie. Jeżeli do 19 października parlament nie zaakceptuje jakiejkolwiek umowy między Londynem a Brukselą w sprawie brexitu, premier Wielkiej Brytanii jest zobligowany do poproszenia Brukseli o przesunięcie terminu opuszczenia struktur UE. – Niewątpliwie pozycja negocjacyjna premiera Johnsona została przez brytyjski parlament podkopana. Wielka Brytania nie może już straszyć UE, że w razie niepowodzenia negocjacji dojdzie do tzw. twardego brexitu. Za to liderzy Unii mogą próbować wykorzystać słabnącą pozycję Johnsona w jego kraju czy ryzyko rozwiązania parlamentu. Niejednokrotnie w historii bywało, że niepokoje, chaos wewnętrzny danego kraju wykorzystywali jego przeciwnicy czy konkurenci, aby ugrać coś dla siebie – mówi w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” politolog Paweł Kubala.(…)
– Obecnie mamy do czynienia z jednym z największych, o ile nie największym rozłamem w Partii Konserwatywnej. Rozwiązanie tego kryzysu przy obecnym składzie brytyjskiego parlamentu wydaje się co najmniej bardzo trudne. To wszystko jest na rękę lewicowo-liberalnym elitom UE, które w przypadku chęci opuszczenia Wspólnoty przez jakiś inny kraj będą mogli wskazywać na chaos w Wielkiej Brytanii – akcentuje Paweł Kubala. – Są duże szanse na rozwiązanie parlamentu, ale dość prawdopodobne jest też to, że przeciwnicy tzw. twardego brexitu będą to blokować, aby korzystając ze słabości rządu, wpływać na negocjacje z UE. Słabość wewnętrzna nigdy jednak nie działała na korzyść danego kraju – dodaje nasz rozmówca.”